ჯორჯ გორდონ ბაირონი

ჯორჯ  ბაირონი  ეროვნებით ინგლისელი გახლდათ. იგი  დაიბადა  1788  წლის  22 იანვარს.  სწავლობდა  კემბრიჯის  უნივერსიტეტში. მისი  ლექსების  პირველი  კრებული  ,, მოცალეობის  საათები“  გამოდის  1807  წელს.  ბაირონი  1811  წელს  აქვეყნებს  პოემას ,,ჩაილდ  ჰაროლდის  მოგზაურობას“. მისი დიდი პოპულარობა სწორედ ამ  პოემის  გამოქვეყნებას  უკავშირდება. ხოლო  1812-1814  წლებში  ვლინდება  ბაირონის  სიძულვილი  ლონდონის  არისტოკრატიული  წრეებისადმი. პოემაში ისმის პროტესტი  არსებული  სოციალური წყობილების  მიმართ.

 პოემის  თემატიკური  სიახლეები  კარგად  ესადაგება  თხზულების  რთულ  პრობლემატიკას.  ბაირონის  ტრაგიკულმა  აღქმამ  იჩინა  თავი  1813 -1816  წლებში  შექმნილ  თავის  პოემებში.  ხოლო შვეიცარიაში  დაწერილ ლექსებსა  და პოემებში  ასახულია  ბაირონის  შინაგანი  წინააღმდეგობრივი განწყობილებანი   უიმედობა  და  ამავე დროს, თავისუფლებისათვის  ბრძოლის  წყურვილი.     წინააღმდეგობრივია  აგრეთვე  ფილოსოფიური  დრამატული  პოემა  ,, მანფრედი“  1817  წელი. ამასთანავე  მას სწამს ადამიანური  აზრის  ძალა, რომელიც იმორჩილებს ბუნების სულებს. 1817 წლიდან ბაირონის შემოქმედებაში ღრმავდება ინტერესი სოციალური პრობლემებისადმი  ,,ტასოს ჩივილი"  1817 წელი,  ,,მაზერა"  1818 წელი, ,,ჩაილდ ჰაროლდის"  ორი უკანასკნელი ქება 1816-1817  წლები. XIX  საუკუნის ლიტერატურაში  ბაირონის პოეზიამ წარმოშვა თავისებური მიმდინარეობა. ბაირონის თარგმნა საქართველოში  XIX საუკუნიდან დაიწყო, მის პირველ ქართველ მთარგმნელთა შორის იყვნენ ილია ჭავჭავაძე და აკაკი წერეთელი.
წყარო: ვიკიპედია